Framboð til öryggisráðsins vonandi dregið til baka

Mörgum hefur runnið til rifja sá uppskafningsháttur sem felst í framboði Íslands til öryggisráðsins, sem hefur það hlutverk að ákveðja við hvaða lönd eigi að fara í stríð við.  Þetta er afkáralegt enda höfum við ekki aðra leyniþjónustu en greiningardeild BB og annan her en Hjálpræðisherinn. Vonir standa nú til að framboð Íslands til öryggisráðsins verði nú loks dregið til baka. Það hefur líklega kostað einhverja milljarða með öllu en betri er hálfur skaði en allur.         Ingibjörg Sólrún í útrás.                                                  

Áhrif á framboð til öryggisráðsins óljós

Rússarnir koma - til aðstoðar

Nú liggur fyrir að Rússar, "óvinaríki" okkar, ætla að koma Íslendingum til aðstoðar á ögurstundu.Upp koma í hugann fleyg orð Guðrúnar Ósvífilsdóttur "þeim var ég verst er ég unni mest". Ekki voru það Rússar sem níddust á Íslendingum í þorskastríðunum, nei þvert á móti þá studdu þeir okkur, gegn "vinum" okkar Bretum. Frændur okkar Norðmenn standa í stappi við okkur um réttindi okkar við Svalbarða og Jan Mayen sem íslenska ríkið hefur rætt um í mörg ár að fara með fyrir alþjóðlegan dómstól en ekkert gert í því.

Seðlabankinn fær lán frá Rússlandi

Verða orkulindirnar seldar? "Indíánar í eigin landi"

Pétur Blöndal alþingismaður viðraði þá hugmynd í Silfrinu að  mögulegt væri að selja virkjanir og orkulindir landsins til að mæta væntanlegum skuldaklafa. Ég er algjörlega fráhverfur þessum hugmyndum þingmannsins. Fiskimiðin og orkulindirnar eru þær auðlindir sem eiga eftir að verða okkur til bjargar. Að selja orkulindirnar er jafn fráleitt og að selja útsæðið en búa áfram á jörðinni.  Þá yrðu Íslendingar um ókomna framtíð indíánar í eigin landi.  Ég vara við hugmyndum frjálshyggjumanna að koma börnum okkar og niðjum þeirra í þá ömurlegu stöðu með því að selja frá þeim lífsbjörgina um alla tíð til að greiða fyrir skuldir gulldrengjanna. Nei takk!

Frítt í strætó -- Góð hugmynd hjá Ólafi F. Magnússyni

Það er fín tillaga hjá Ólafi F. Magnússyni að leggja til að frítt verði í strætó og satt að segja gat þessi skynsamlega tillaga ekki komið á betri tíma, til að öðlast skilning og meðbyr. Núna þegar kreppan er að halda innreið sína munu margir þurfa að leggja einkabílnum eða keyra hann minna.  Það er líka samfélagslega hagkvæmt að minnka álagið á götunum og sparar borginni heilmikið í kostnað við malbikun.  Kannski verður hreinna og betra loft sem fólk andar að sér í peningaleysinu.  "Fátt er svo með öllu illt ...." 

 

Ólafur F.: Leggur til niðurfellingu fargjalda í Strætó

Þjóðstjórn strax! Hvað myndi FF gera núna?

Ráðamenn eru mjög hissa og vita ekki sitt rjúkandi ráð en telja þó að ástandið, sem þeir hafa engin tök á, sé mun alvarlegra en talið hafi verið. Þegar öllu er á botninn hvolft eru þrjár leiðir út úr vandanum. 1. Auka tekjur 2. Eyða minna 3. Taka meiri lán.   Ríkistjórnin hirðir ekki um að skoða neitt nema þriðju leiðina og situr föst í því fari. 

 Ef stjórnarandstaðan yrði kölluð til væri hægt að ræða nýjar leiðir og lausnir.

Frjálslyndir myndi byrja á að gefa krókaveiðar frjálsar og losna þannig við brottkastið  hjá smábátum. Síðan myndu þeir skipta flotanum upp í flokka og losna alveg við brottkast með afnámi aflamarks á báta en vera með svæðabundna sókn. Þannig mætti auka tekjurnar um tugi og jafnvel hundruð milljarða jafnframt því sem stofninn væri byggður upp.

Þá myndu þeir skera niður ofþenslu í utanríkisþjónustunni og öryggisráðsruglið.

Guðjón Arnar, traustur aflaskipstjóri að vestan hefur af góðum hug boðist til að aðstoða ríkisstjórnina. Hún ætti að þekkjast það. Góður skipstjóri hafnar ekki neinni aðstoð, síst af öllu vaskra manna við að berja ís í ágjöf. 

Alvarlegri en talið var

Hvor ráðherrann fer með rétt mál Geir eða Björgvin?

Laust eftir klukkan 23 í gærkvöldi lýsti Geir Harrde því yfir að ekki væri í undirbúningi að koma með sérstakan aðgerðapakka, hans væri ekki þörf. Þremur klukkustundum síðar sagði Björgvin Sigurðsson viðskiptaráðherra í samtali við Ríkisútvarpið, að í undirbúningi væri aðgerðapakki og drög að honum liggja fyrir.

Ekki þörf á aðgerðapakka

Sendiherrar sendir með betlibauk til Norðurlandanna!

Nú er loksins búið að finna hlutverk fyrir a.m.k. hluta af þeim mörgu tugum sendiherra sem þeir Davíð og Halldór skipuðu, hvor um sig, ýmist  til að launa frændsemi eða pólitíska vináttu og hafa verið aðgerðalausir síðan: Þeir eiga að fara strax á mánudaginn með betlibauk til stjórnvalda í hverju Norðurlandanna fyrir sig.  Sendiherranrnir eru mjög glaðir yfir þessu enda þreyttir á aðgeraleysinu.                                                                                        

Biðlað til helstu vinaþjóða

Skelfilegur sunnudagsmorgunn: Timbraður heimilisfaðir ásælist sparifé barnanna!

Hvað finnst ykkur um að ríkisstjórnin fari að spila með þvingaðan lífeyrissparnað landsmanna? Er þetta  ekki hættulegt fordæmi?  Það finnst mér enda er hlutverk lífeyrissjóðanna eingöngu að tryggja framfærslu sjóðfélaga sinna. Þarna minnir ríkisstjórnin mig á drykkfelldan  heimilisföður sem sér í örvinglan ekkert annað ráð en að "fá lánaðan" sparibauk barnanna sinna sem höfðu vaknað  fyrir allan aldur til að bera út Morgunblaðið til að eiga fyrir skólabókum. Peningana vill drykkjurúturinn nota til að rétta sig af og fá lánuð kjólföt til að fá að þjóna til borðs í fína öryggisklúbbnum.

 Heimilisfaðirinn vaknar nakinn,blankur og þunnur í forstofunni á sunnudagsmorgni.  Óttaslegin og meðvirk börnin koma með sparibaukinn.

Rætt við norræna seðlabanka

Á kepputímum eykst drykkjuskapur og geðveiki

Á krepputímum eykst drykkjuskapur og geðveiki.  Hjá Íslendingum kemur þetta fram í gríðarlegri aukningu á framlögum til veisluhald, sendiráða og öryggisráðsrugli ríkisstjórnarinnar. 

Í þessari kreppu kristallast hið fornkveðna "Hollur er heimafenginn baggi".  Menntakonunum í Samfylkingunni finnst vond lykt af slori, þær vilja heldur hreiðra um sig í mjúkum hægindastólum öryggisráðsins og leyfa Árna að splæsa með því að samþykkja víxil með fallegum sjálfblekung sem geymdur er í innri jakkavasanum, vinstra megin.

Það eru til 3 lausnir: Afla meir, spara eða að taka lán.  Ríkisstjórnin vill einungis skoða síðasta kostinn.  Sagt  er að neyðin kenni nakinni konu að spinna.  Vonandi verður þessi kreppa til þess að ráðamenn átta sig á því að gríðarlegir tekju- og hagvaxtarmöguleikar felast í hafinu umhverfis landið. Ef ríkisvaldið myndi afnema reglur sem þvinga sjómenn til að henda fiski myndi árlega sparast í beinhörðum gjaldeyri mun hærri upphæð en seðlabankinn varði til hlutafjárkaupa í Glitni. 

Geir: Langur fundur að hefjast

Ráðlaus ríkisstjórn bíður hins óvænta á sínu flæðiskeri.

Eldhúsumræðurnar voru ansi dauflegar ZZZZZZsihssz..... Ríkisstjórnin setur traust sitt á að fólk taki ekki eftir eða gleymi vandanum og sameinist um að komast í  öryggisráðið. 

Glitnisaðgerð ekki endapunktur