"Háksólakennari nauðgar börnum sínum"

Manni finnst eitthvað  svo afkáralegt og skrýtið við þetta.  En því miður, þessi stórkostlega brenglun, sem flestu fólki finnst góðu heilli, fjarlæg eða jafnvel óraunveluleg, virðist taka sér bólfestu í fólki óháð stétt eða menntun. Við verðum því miður að sætta okkur við að það fólk sem haldið er þessari áráttu er krónískt, þ.e. það losnar ekki úr þessu rétt eins og fólk læknast af líkamlegum sjúkdómum, þess vegna á það ekkert erindi út í samfélagið.

Grunaður um kynferðisbrot gagnvart 5 börnum

Athugasemdir

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 6.5.2008 kl. 14:59]

Held nú að engin geti læknað sig sjálfur og það er ekki eins og samfélagið bjóði upp á aðstoð til að reyna hjálpa slíku fólki.

[Sigurður Þórðarson, 6.5.2008 kl. 15:04]

Nanna mín, jafn mikið og ég vildi að það væri ósatt þá virðist ekki vera hægt að hjálpa þessu fólki.  Þá á ég við að losna við þessa brenglun.  Hins vegar ber foreldrum og samfélaginu öllu skylda til að vernda börnin og auðvitað að geyma þessa veiku einstaklinga á stofnun þar sem þeir fara hvorki sér né öðrum að voða.

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 6.5.2008 kl. 15:39]

Það er ekki rétt, kynntu þér málin áður en þú fullyrðir slíkt.

[Sigurður Þórðarson, 6.5.2008 kl. 16:34]

Nanna, ég hef einmitt kynnt mér þetta dálítið og þess vegna læt ég þessa skoðun í ljósi. Ég er ekki einn af þeim sem haldinn er hefndarhug gangvart þessum sjúku gerendum, þvert á móti vorkenni ég þeim. Það hlýtur að vera ömurlegt að lifa með það á samviskunni að hafa eyðilagt líf saklaus barns, fyrir venjulega manneskju væri það mesta refsing sem hægt væri að fá. Mér þykir aftur óspennandi að gera út á hefndarþorsta í atkvæðaleit eins og þeir sem vilja afnema fyrningu kynferðisbrota.  Eða hvernig ætti að vera hægt að sanna slíkt eftir 20 ár?  Hitt er annað að þjóðfélaginu og okkur öllum ber að vernda börnin. Það er okkar fyrsta skylda.  Það er mikið að þjóðfélaginu, þegar sami gerandinn er trekk í trekk tekinn fyrir að misnota börn og tekur umm fyrri iðju um leið og hann losnar.

[Ásdís Sigurðardóttir, 6.5.2008 kl. 17:03]

Fyrir mér er þetta óskiljanlegt og er ég þakklát fyrir að hafa ekki þurft að kynnast þessu, né einstaklingum sem slíkt gera, maður skildi þó aldrei vera of viss um að þetta geti ekki bankað á dyrnar, ótrúlegur sjúkdómur sem drepur sálir ekki líkama.

[Sigurður Þórðarson, 6.5.2008 kl. 17:36]

Sæl Ásdís, flestu fólki er þetta, góðu heilli, óskiljanlegt. Einu sinni kynntist ég einstaklingi sem haldinn var smábarnaþrá. Sem betur fer  ofsagði ég við Nönnu að ekki sé hægt að hjálpa þessu fólki en því miður kemst það ekki yfir þessa þráhyggju.

[Sigurður Þórðarson, 6.5.2008 kl. 18:22]

Þetta er því miður nákvæmlega rétt hjá þér Páll.

[Sigurður Þórðarson, 6.5.2008 kl. 23:15]

Takk fyrir innlitin og athugasemdirnar Einar og Guðlaugur. Gulli, vandamálið í þessu og mörgum öðrum tilfellum er það að sá heggur er hlífa skyldi. Prestar, nákomnir frændur og jafnvel foreldrar.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.5.2008 kl. 00:53]

Ógeðslegt í einu orði sagt.