Hvor ráðherrann fer með rétt mál Geir eða Björgvin?

Laust eftir klukkan 23 í gærkvöldi lýsti Geir Harrde því yfir að ekki væri í undirbúningi að koma með sérstakan aðgerðapakka, hans væri ekki þörf. Þremur klukkustundum síðar sagði Björgvin Sigurðsson viðskiptaráðherra í samtali við Ríkisútvarpið, að í undirbúningi væri aðgerðapakki og drög að honum liggja fyrir.

Ekki þörf á aðgerðapakka

Sendiherrar sendir með betlibauk til Norðurlandanna!

Nú er loksins búið að finna hlutverk fyrir a.m.k. hluta af þeim mörgu tugum sendiherra sem þeir Davíð og Halldór skipuðu, hvor um sig, ýmist  til að launa frændsemi eða pólitíska vináttu og hafa verið aðgerðalausir síðan: Þeir eiga að fara strax á mánudaginn með betlibauk til stjórnvalda í hverju Norðurlandanna fyrir sig.  Sendiherranrnir eru mjög glaðir yfir þessu enda þreyttir á aðgeraleysinu.                                                                                        

Biðlað til helstu vinaþjóða

Skelfilegur sunnudagsmorgunn: Timbraður heimilisfaðir ásælist sparifé barnanna!

Hvað finnst ykkur um að ríkisstjórnin fari að spila með þvingaðan lífeyrissparnað landsmanna? Er þetta  ekki hættulegt fordæmi?  Það finnst mér enda er hlutverk lífeyrissjóðanna eingöngu að tryggja framfærslu sjóðfélaga sinna. Þarna minnir ríkisstjórnin mig á drykkfelldan  heimilisföður sem sér í örvinglan ekkert annað ráð en að "fá lánaðan" sparibauk barnanna sinna sem höfðu vaknað  fyrir allan aldur til að bera út Morgunblaðið til að eiga fyrir skólabókum. Peningana vill drykkjurúturinn nota til að rétta sig af og fá lánuð kjólföt til að fá að þjóna til borðs í fína öryggisklúbbnum.

 Heimilisfaðirinn vaknar nakinn,blankur og þunnur í forstofunni á sunnudagsmorgni.  Óttaslegin og meðvirk börnin koma með sparibaukinn.

Rætt við norræna seðlabanka

Á kepputímum eykst drykkjuskapur og geðveiki

Á krepputímum eykst drykkjuskapur og geðveiki.  Hjá Íslendingum kemur þetta fram í gríðarlegri aukningu á framlögum til veisluhald, sendiráða og öryggisráðsrugli ríkisstjórnarinnar. 

Í þessari kreppu kristallast hið fornkveðna "Hollur er heimafenginn baggi".  Menntakonunum í Samfylkingunni finnst vond lykt af slori, þær vilja heldur hreiðra um sig í mjúkum hægindastólum öryggisráðsins og leyfa Árna að splæsa með því að samþykkja víxil með fallegum sjálfblekung sem geymdur er í innri jakkavasanum, vinstra megin.

Það eru til 3 lausnir: Afla meir, spara eða að taka lán.  Ríkisstjórnin vill einungis skoða síðasta kostinn.  Sagt  er að neyðin kenni nakinni konu að spinna.  Vonandi verður þessi kreppa til þess að ráðamenn átta sig á því að gríðarlegir tekju- og hagvaxtarmöguleikar felast í hafinu umhverfis landið. Ef ríkisvaldið myndi afnema reglur sem þvinga sjómenn til að henda fiski myndi árlega sparast í beinhörðum gjaldeyri mun hærri upphæð en seðlabankinn varði til hlutafjárkaupa í Glitni. 

Geir: Langur fundur að hefjast

Bjart framundan Mannæta kemur Íslandi til aðstoðar

Þó syrti í álinn í efnahagslegu tilliti geta Íslendingar ornað sé við  þann gríðarlega vöxt sem orðið hefur í utanríkisþjónustunni í tengslum við metnaðarfull áform ríkisstjórnarinnar að komast í öryggisráðið. Stjórnvöld hafa sýnt ráðdeild og hugvitssemi t.d. þegar þau skutu keppinautunum ref fyrir rass með því að efna til stjórnmálasambands við mannætu. Helsti kosturinn við þetta er sá að ef einhverjir stjórnmálamenn verða ekki endurkjörnir t.d. vegna mistaka í efnahagsstjórnun verður hægt að koma þeim fyrir öryggisráðinu.





Halldór Ásgrímsson stóð sig frábærlega sem utanríkisráðherra og engin ástæða er til að ætla að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir verði eftirbátur hans.

Tæplega 1.500 sagt upp í hópuppsögnum í ár

Hrossalæknir rekur ríkissjóð með halla!

 

Kortið sýnir stöðu hinna ýmsu ættflokka í Afganistan á þeim tíma þegar Ingibjörg kynnti sér málið en staðan hefur breyst nokkuð síðan þá.

Þá er dýralæknirinn búinn að leggja fram ramma að fjárlögum til fjögurra ára, sem sýnir að stjórnin ætlar að starfa a.m.k. eitt ár fram yfir næstu kosningar. Mörgum þykir ríkisstjórninni farast illa að þykjast sjá langt fram í tímann en forsætisráðherra sagði sem kunnugt er í mars að botninum væri náð en síðan þá hefur gengið fallið um 30%.  Skilaboðin eru skýr: Heimilin skulu spara við sig og skera niður en ríkið eykur eyðsluna. Sparnaður ríkissjóðs virðist eingöngu vera til málamynda. Til dæmis er spöruð olía svo skip Landhelgisgæslunnar komist ekki á sjó en mun hærri upphæð er eytt í tveggja daga útsýnis- og eftirlitsflug franska flughersins yfir landinu. Þá þenst utanríkisþjónustan út, sem aldrei fyrr, enda eru þar mörg brýn verkefni svo sem að ISG kynni sér betur ættflokkaerjur í Afganistan. En þangað fór hún fyrr á árinu í fylgd lífvarða úr sérsveit lögreglunnar í þeim tilgangi en sagði við heimkomuna að þessi mál væru flóknari en svo að ein ferð dygði til að koma sér inn í þau.

57 milljarða króna halli

Kolbrún mannfjandsamleg!

Kolbrún Bergþórsdóttir, hefur heilmikið vit á menningu en leiðist slorlykt. Þetta birtist meðal annars í því að frjálslyndir fara óskaplega mikið í hennar hárfínu hámenningartaugar. Í pistli sem hún  skrifar á miðopnu Morgunblaðsins í dag segir hún þá vera mannfjandsamlega (les = hámenningarfjandsamlega). Þrátt fyrir allt eru frjálslyndir menn og hlýt ég að gagnálykta að Kolbrún Bergþórsdóttir sé mannfjandsamleg a.m.k. að þessu leyti.

Leiguliði lýsir kvótakerfinu:

Leiguliðar athugið!

Ólafur R. Sigurðsson skrifar:

 

Kvótakerfinu var, illu heilli, komið á fyrir um 24 árum síðan.

 

Yfirlýstur tilgangur þess var að vernda fiskistofnana og tryggja byggðir við sjávarsíðuna.

 

Skemmmst er frá því að segja að hvorugt markmiðið hefur náðst. 
 

Vegna kvótakerfisins er þorskstofninnn ekki svipur hjá sjón og margar byggðir eiga í vök að verjast.

 

Þrátt fyrir að fiskverð hafi margfaldast að raungildi hafa skuldir sjávarútvegsins aukist með enn risavaxnari skrefum. Þannig hafa skuldir sjávarútvegsins aukist um 350% á tíu árum þó umsetningin sé nánast sú sama. Eina leið stjórnvalda til að taka á brottkasti og sóun í kvótakerfinu er að setja upp rándýrt en gagnslaust eftirlitskerfi og refsa þeim sem eru svo heiðarlegir að viðurkenna brot sín. Þrátt fyrir þetta augljósa árangursleysi hefur verið haldið áfram á sömu braut.

Ekki hef ég getað varist þeirri hugsun að raunverulegur tilgangur þeirra er réðu för hafi verið sá að koma á lénskipulagi í sjávarútvegi. Eða eigum við kannski að trúa því að það sé hrein tilviljun að guðfaðir kvótakerfisins hafi komið þeim breytingum á að "sameign þjóðarinnar" erfðist og hann yrði þannig lénsherra í fyllingu tímans?

Óvenju lítið fer þó fyrir umræðu um sjávarútvegsmál þó sá atvinnuvegur skili enn, meira en helmingi þjóðartekna okkar Íslendinga. Ekki er öll sú umræða frumleg enda hafa allir flokkar að undanskildum Frjálslynda flokknum gefist upp fyrir þeirri sögulegu nauðsyn að brjótast út úr kerfinu.

Þessa dagana eru flokkarnir í óða önn að viðra fjaðrirnar fyrir kjósendum.

Sumir flokkarnir reyna, að því er virðist, fremur af vilja en mætti að hafa skoðun á öllum málum, s.s. sjávarútvegsmálum. Jafnvel Vinstri grænir eru þar engin undantekning.

 

Kosningaloforð þeirra í sjávarútvegsmálum er að gera upptæk í ríkissjóð 5% af leigukvóta. Þetta myndi draga úr framboði leigukvóta og hækka hann til muna. Hagsmunir okkar leiguliðanna eru þeir, að meðan við þurfum að búa við þetta kerfi, sé nægt magn kvóta til leigu og á skikkanlegu verði.

Í dag þurfum við að borga 7 krónur af hverjum 10 til kvótagreifanna. Af þessum 30% sem eftir eru þurfum við að greiða allan útgerðakostnað. Af þessu má sjá að þetta forréttindakerfi hefur ekki skapað okkur neitt sældarlíf. Ef Vinstri grænir gefa sig út fyrir vera flokk jafnaðar, þá heggur sá er hlífa skyldi, því tillögur þeirra miða að því að auka á þjáningar okkar leiguliðanna og skaða byggðirnar.

 

Leiguliðar, oft var þörf en nú er nauðsyn, tölum við vini og vandamenn og kjósum F fyrir frelsi 12. maí.

Ólafur R. Sigurðsson, skipstjóri Grindavík.

Nýtt fiskveiðiár mörgum erfitt

Þroskahefur maður í "ruslinu"

Þroskaheftur vinur minn býr í Ljósheimum, sem er í næsta nágreni við mig og var alsæll þar til fyrir skemmstu enda búinn að festa kaup á íbúð.  Þetta gat hann gert vegna þess að hann vinnur í "ruslinu" eins og hann segir sjálfur. Þetta gat hann gert "því launin eru svo góð" segir hann 230.000 með öllum bónusum! Hann vaknar snemma á morgnana til að hlaupa með tunnur og brosir til vegfarenda. Núna dró ský fyrir sólu, hann er hræddur, lánin hafa hækkað og til stendur að einkavæða þjónustuna. Þroskahefti vinur minn fagnar ekki borgarstjóraskiptunum.

Kannski hægt sé að spara fyrir launum Gísla Marteins?

Tjarnarkvartettinn vonaðist eftir að Ólafur veiktist!

Óskar Bergsson í bersöglisviðtali:   "Þegar Ólafur F. Magnússon varð borgarstjóri segist Óskar hafa talið að besta leiðin til að fella meirihlutann væri að minnihlutaflokkarnir sýndu að þeir væru tilbúnir að taka við stjórn borgarinnar „þegar“ Ólafur færi frá. „Þróunin hefur hinsvegar orðið sú að Ólafur hefur færst allur í aukana á þeim tíma sem liðinn er og því fjaraði út það markmið Tjarnarkvartettsins að bíða eftir völdunum,“ segir hann."

Margrét  var tilbúin til að hlaupa til og fella meirihlutann ef Ólafur veiktist og fékk að launum vel borgaða  nefndarsetu.  Þegar Ólafur F. Magnússon leitaði eftir samvinnu  við Samfylkinguna  um kjör í nefndir  setti hún þau ósvífnu skilyrði að Margrét yrði valin. Þegar ekki var gengið að þessum afarkostum skipaði Samfylkingin Margréti og vinkonu hennar í ýmsar nefndir. Þannig sýnir Samfylkingin hvernig hún verðlaunar veiklundaða einstaklinga sem eru tilbúnir til að svíkja kjósendur sína.