Um hvað er deilt í Borgarahreyfingunni?

Framboð Borgarahreyfingarinnar kom fram við óvenjulegar aðstæður:

 

Stjórnmálaöfl voru flest ekki bara vanhæf heldur spillt. Þrír stjórnmálaflokkar voru ýmist meðvirkir eða beinlínis ábyrgir fyrir hruninu og ljóst var að þeir myndu gera allt til að hindra greiðan framgang hreinsunarstarfsins sem gæti hitt þá sjálfa fyrir. Nauðsyn bar því til að fram kæmi stjórnmálaafl með hreina samvisku.

Góðu heilli varð talsverð uppstokkun á þinginu, þó hún hefði mátt verða meiri. Margir nýir þingmenn hafa staðið sig vel og meðal þeirra fremstu eru þrír þingmenn sem kosnir voru af lista Borgarahreyfingarinnar.

Ég ætla ekki að eyða kröftum mínum í að setja mig inn í þessar deilur, auðvitað hafa menn rétt til að gagnrýna kjörna fulltrúa. Betra væri að slík gagnrýni sé málefnaleg og sanngjörn en á því hefur verið nokkur brestur. En standi stjórn stjórnmálahreyfingar í útistöðum við kjörna fulltrúa sína á opinberum vettvangi er það ekki bara venjulegur óvinafagnaður, heldur heggur sá er hlífa skyldi. Þingmenn eru kjörnir af þjóðinni en ekki þröngum hópi áhugamanna, það er ef til vill kjarni þessa máls.

 

Harma deilur í Borgarahreyfingunni