Bretar neita að framselja Sigurð Einarsson

Nú er orðið ljóst að Sigurður Einarsson kemst upp með að neita að mæta til yfirheirslu í skjóli bresku krúnunnar.  Málið er löngu orðið pínlegt fyrir sérstakan saksóknara.  Össur hefur af  einhverjum ástæðum ekki þorað að tjá sig um þetta opinberlega.

Rannsókn miðar vel

Athugasemdir

[Auður Matthíasdóttir (IP-tala skráð) 25.5.2010 kl. 00:19]

Ef til vil á Siguður ekki afturkvæmt til Íslands.  Þá gagnast honum lítt að eiga hér hús og sumarhöll og ég veit ekki hvað.  Þess utan er mannorð hans í maski hér á landi.  Og sennilega í öðrum löndum líka. 

[Sigurður Haraldsson, 25.5.2010 kl. 02:06]

Össur er ekki okkar maður hann á að víkja.

[Júlíus Björnsson, 25.5.2010 kl. 03:12]

http://juliusbearsson.blog.is/blog/juliusbearsson/entry/1051303/

Ég fann fjármálfræði glitnis frá upphafi hluthafaeinkavæðingar á netinu og þar kemur fram að grundvöllur fjármálgeirans á Íslandi byggist á "Nasty Prize" skuldbréfaviðskiptum. Sem ruglar fjármálalæsi allra sem ekki hafa aðgang að raunvaxta formúlu vaxtanna að nafninu til í haus "Nasty Prize" bréfanna. Sem erlendis mun einskorðast við lánasýslur siðspilltra ríkisstjórna, en ganga hér undir nafninu "verðbætur". Vaflaust til að blekkja vísvitandi.  Þetta er á alþjóðlegan mælikvarða gróft brot á öllum lögum og venjum um  híbýlaskuldabréfa lán og kemur almennu óorði á notkun neysluvísitölu til verðtryggingar. Almenningur vill nú fara að treysta bönkum aftur fyrir breytilegum vöxtum til verðtryggingar, án þess að losna við verðbæturnar [e. Nasty prize].

Grunnregla allra skuldbréfa er að við útgáfu er samið um lánsfjárhæð og fjármagnsleigugjald fram að gjalddaga: það er heildar upphæð vaxta.

Hægt er gera samning um útfærslu á þessu og á það þá að koma fram í ákvæðum samnings sem kaupandi og seljandi [útgefandi] er sáttir um að tryggi greiðslu heildar upphæð vaxta og lánsfjárhæðar.

Svo formúluna sem vextirnir að nafninu til í haus skuldabréfsins vísa í. Þessi formúla er almennt ekki "Nasty".

Á alþjóðlegan mælikvarða er litið á  á skuldabréf margra gjaldadaga til uppgreiðslu umsamdar lánsfjárhæðar og heildarvaxta. Sem safn margra einfaldra skuldabréfa.

Hér gildir almennt "Nasty Prize" formúla sem hægt er að nálga með exel greiðslu áætlum íbúðalánsjóðs. Sem sanna að ef verbólga miðað við langtíma lán t.d. 30 ára er að jafnaði 2,5% þá hækkar heildar umsamda verðtryggða fjárhæðin um 20%. [Umfram neysluvísitölu].  Þetta gerist í svokallaðri sveiflu sem sýnir fyrstu fimm árin með föstum greiðslum aðeins undir verðtryggingu en strax í kjölfarið fara greiðslurnar að rjúka upp fyrir verðbólgu þannig í endalánsins mælist 20% ofgreitt miðað við verðtrygginningu heildar fjárhæðar og vaxta á tímabilinu.

Ísland gat lofað á árum 1998 -2002 jafnaðar verðbólgu 3,1-3,2% í 10 ár. Við eru að tala um miklu hærri ofgreiðslur verðtryggðu 15-25 ára lánanna  frá 1982 [upphaf verðtryggingar og verðbóta] og voru að klárast 1997 til 2007. Mældust þá veðskuldir almennings með þessari "Nasty prize" tengingu 800.000.000.000 kr.  Bankastjórunum var talið að trú um að ofurgóð lausfjárinneign væri snilli og fengu bónusa og hlutahafar arð í skjóli séreignavæðingar. 

Þessi fölsun uppgötvaðist hjá alþjóðsamfélaginu 2004 þegar séreignarhluthafa bankarnir fór út á alþjóða reiðufjárlausna markaði í skjóli EES. 2005 fer IMF fínt í að minnast á þetta stjórnmálasvindl gagnvart almenning og alþjóðasamfélaginu. 2006 bannfærir EU Seðlabankinn þann Íslenska. Bretar og þjóðverjar og Hollendingar tryggðu sig upp fyrir haus með að leyfa séreignarbönkum að ganga í vasa í sinna þegna.

Erlendis standa breytilegir vextir fyrir verðtrygga leiðréttingar í hverjum mánuði að vali sjóðsins og fastir fyrir loforð um fasta verðbólgu á lánstímanum. 2,5% viðbótarvexti hjá USA, UK og Hollandi.

80% allra útlendinga vilja föstu vextina þó það geti kostað 100.000 kr. á 30 árum.

Siðspilling hefur ekki gert þá fjármálalega vanhæfa enda er þeim ekki boðið "Nasty Prize"  þegar fjármagna á heimiliskaup heldur hefðbundnir hreinir lánssamningar.

Bretar hafa samúð með Sigurði af þessum sökum. Hann er alls nógu stærðfræðimenntaður frekar en verkfræðingur til að nálga "Nasty Prize" formúlur íslenskra íbúðalánssjóða.